Irkoetsk/Listvyanka 03-07/07-07

Na de 75 uur durende treinreis kwam ik samen met Joost, TJ en Jenny ’s ochtends rond half 8 (lokale tijd, half 3 ’s nachts treintijd/Moskou-tijd) aan in Irkoetsk. Na even bedacht te hebben wat iedereen die dag ging doen stapten we samen in de tram, die wel 12 Roebel (ongeveer 30 cent) kost per persoon ongeacht hoe ver je er mee reist. TJ en Jenny stapten iets eerder uit dan Joost en ik, want ook hij moest nog zijn treinticket voor het volgende deel ophalen en we dachten laten we dat maar samen doen. We wilden eerst op zoek gaan naar mijn hostel om hier onze bagage neer te zetten. Aangekomen in een rustige Russische buurt was het hostel al snel makkelijk gevonden. Helaas deed er niemand open en kwamen we erachter dat het hostel geen hostel meer was! Gelukkig hing er boven de deur een adres van een ander hostel in de buurt en zijn we hier heen gelopen. Daar aangekomen bevestigde de vrouw dat mijn hostel niet meer bestaat, maar helaas was haar hostel compleet bezet. Gelukkig kende zij andere hosteleigenaren en gaf me instructies om naar een hostel in Listvyanka te gaan, een dorp aan het Baikalmeer. Eerst zijn Joost en ik samen ons treinticket op gaan halen in een buitenwijk van Irkoetsk, wat trouwens een erg grote stad is. Hierna met een minibus terug richting centrum om ergens wat te eten. Ik heb wederom een dumpling gegeten en een gefrituurd iets met gehakt erin. Erg lekker allemaal, maar ook wel heel olieachtig. Hierna nog even met Joost op een stoepje gezeten en mensen gekeken waarna onze wegen zich splitsen. Ik met een minibus richting Listvyanka, Joost weer richting treinstation om de trein naar Ulaanbaatar te nemen. Na een ruige rit (de chauffeur gaf flink gas) kwam ik na een tijdje aan bij mijn nieuwe hostel. Hier was niemand, maar gelukkig hadden ze de sleutel voor me klaargelegd. Eindelijk kon ik de douche nemen waar ik al een paar dagen naar uitkeek. Verder heb ik deze dag niet heel veel gedaan. Ik ben even richting het meer gelopen wat ontzettend groot is. Ik kan vanaf hier de overkant namelijk niet zien!
Morgen ga ik Listvyanka ontdekken en hopelijk wat meer van de omgeving zien. Ik ben benieuwd!

Listvyanka is maar een klein dorpje aan het Baikalmeer. Ik ben deze ochtend opgestaan en zag op mijn plattegrond een uitkijkpunt staan. In een rustig tempo ben ik omhoog gelopen tot ik bij een skilift kwam. In de winter zal het hier ijs- en ijskoud zijn, ik ben immers in Siberië. Met deze skilift ging ik zo’n 700 meter omhoog waarna ik naar het uitkijkpunt ben gelopen. Hier kwam ik nog wat andere mensen tegen, maar gelukkig was het erg rustig en kon ik van het uitzicht genieten. Helaas was het nogal mistig boven het meer en kon ik dus niet tot de overkant kijken. Ik kon bij het kopen van het kaartje kiezen of ik op en neer wilde me de skilift of terug wilde lopen. Ik koos voor lopen en na een niet al de lange, maar wel steile, afdaling was ik weer terug bij het beginpunt van de skilift. Hierna ben ik richting ‘centrum’ gelopen, wat echt niks voorstelt. Het is een grote weg met een paar kleine zijstraatjes. Het meer is het enige mooie aan dit dorp en denk ook dat de meeste toeristen hier voor komen, al kun je er niet in zwemmen want het water is echt ijskoud! Gelukkig blijf ik hier in totaal maar 2 nachten en ga ik morgen terug naar Irkutsk. Hier moet ik op zoek naar een nieuw hostel, maar ik heb gelukkig al een adresje op het oog, hoop dat ze hier nog een bedje voor me over hebben.

Terug in Irkoetsk ben ik weer naar het hostel gegaan waar ik dinsdag ook ben geweest, gelukkig hadden ze nog plaats voor me en mocht ik blijven. Heb deze dag niet heel veel meer gedaan, eerst even gedoucht, want het was er benauwd en ik had lang gelopen met mijn (te) grote backpack, daarna een wasje gedraaid en toen even de stad in om wat eten te kopen en wat te gaan eten. Voor zo’n 3 euro een halve liter 7-up en een kwart pizza gehad en ik kon er weer tegenaan. Later deze avond ben ik samen met een Spaanse backpacker naar een meeting van couchsurfing gegaan. Dit om met andere Engelssprekenden wat te praten. Dit viel helaas tegen want er waren maar een paar andere mensen en het leek meer op een promotie voor de bar waar afgesproken was. We zijn dan ook na anderhalf uur weer gegaan en zo kon ik nog even met mam bijpraten op Skype. Hierna naar bed gegaan en lekker geslapen. Wat vreemd is hier in Rusland is dat de hostels vaak gewoon appartementen zijn van inwoners van de betreffende stad, zo ook hier. De Spaanse jongen en ik (enige gasten op dat moment in het hostel) hebben die nacht de kamer gedeeld met de eigenaresse en haar zoon, beetje vreemd eigenlijk. Dus mocht je ooit geld tekort komen, zet dan wat extra bedden in je appartement en verhuur ze aan backpackers.
Na een lekker nachtje slapen ben ik vrijdag Irkoetsk een beetje gaan verkennen. Eerst naar de markt gelopen waar ze echt van alles verkopen. Buiten met name groente en fruit, maar binnen ook vlees, vis en verse (zelfgemaakte) kaas. Het vlees ligt in vitrines net als in Nederland, alleen zonder het glas ervoor, je zou zeggen heel onhygiënisch, maar het wordt door de lokale mensen gewoon gekocht, dus het zal wel altijd zo zijn. Hierna ben ik naar de rivier gelopen om een beetje af te koelen. Tussendoor nog wat te drinken en een zakje chips met krabsmaak gekocht, vreemde smaak eigenlijk maar wel lekker. Bij de rivier even met mijn voeten erin geweest, maar dat was toch wel echt ijskoud, dus hield ik het snel voor gezien.
’S Avonds samen met de Spaanse jongen een hapje gaan eten in een lokaal Russisch tentje. Ze hadden geen Engelse kaart, maar met behulp van een paar Duitse gasten toch een keuze kunnen maken. We waren nog maar net binnen toen het begon te regenen. En dan bedoel ik niet gewoon regenen maar stortregenen. Binnen een paar minuten stonden de hele wegen blank en zagen we alleen nog maar verzopen katjes buiten lopen. Echt heerlijk om te zien. Helaas moesten we na een tijd zelf ook weer terug naar ons hostel, want we konden daar niet de hele avond blijven. Met mijn tasje en schoenen in een plastic zak hebben we het toen maar gewaagd. Gelukkig was het snel droog en vielen de andere straten reuze mee. Op blote voeten zijn we toen maar terug gelopen. Dat was heel wat anders dan het afkoelen van mijn voeten in de rivier die middag. Weer een avontuur meegemaakt.
En nu zit ik weer in mijn hostel. Morgen mag ik alles weer in mijn tas proppen omdat ’s avonds mijn trein richting Ulaanbaatar vertrekt. Ik kan niet wachten om het mooie Mongolië te gaan ontdekken. Hier ga ik mee met een tour met nog 6 (of misschien wel 8) andere reizigers.

Oh ja, hier de link voor de foto’s van het eerste deel van mijn treinreis: https://picasaweb.google.com/berden.esther/TransMongolieExpresMoskouIrkoetsk290612Tot030712?authkey=Gv1sRgCM7A1PHyluiEZw# . Die van Irkoetsk en het Baikalmeer moet ik nog uitzoeken, dus die komen weer wat later!

Xx

Ps. Iedereen bedankt voor alle reacties, vind het erg leuk om ze te lezen en te merken dat jullie mijn blog volgen!