Cyclone Evan

Nadi 13-12/18-12

Teruggekomen van de Yasawa’s deed ik voor de eerste keer in drie weken mijn slippers weer aan. Ik heb al die tijd op blote voeten gelopen en toen ik mijn slippers aandeed voelde het aan alsof ik dichte, te strakke schoenen aan had. Echt een bizar gevoel. Gelukkig is dit snel overgegaan. ’s Avonds ging ik samen met een paar andere naar Bamboo, een ander hostel waar we gratis van het internet gebruik konden maken. De tweede avond was er hier een Amerikaan die ons vertelde dat er over een paar dagen een cycloon aan zou komen. Hij maakte iedereen bang door te zeggen dat we in ons hostel niet veilig zouden zijn op de begane grond en we water en eten in moesten slaan. Dit hebben we later nagevraagd bij de receptie, waar ons verteld werd dat we ons geen zorgen hoefden te maken. We hebben de hele tijd de cycloon gegoogled, maar veel wijzer werden we er niet van. Helaas werden alle tours vanwege de cycloon afgelast dus heb ik mijn laatste 5 dagen in Fiji niks kunnen doen.
De dag voordat we wisten van de cycloon nog Nadi ingegaan en een sarong als souvenir gekocht. Verder niks, want ik kon geen keuze maken en alles was vrij duur. Ook nog wat kaarten gekocht, maar wanneer deze aankomen weet ik niet. Alles was namelijk ontregeld door de cycloon.
Eerst werd ons verteld dat deze zondagavond op het vaste land van Fiji zou aankomen. Dit werd steeds uitgesteld en uiteindelijk was de cycloon maandagavond tussen 6 en 9 het sterkst. Overdag waaide het al flink en regende het ook. De luiken werden dichtgedaan en er werd een zeil gespannen aan de buitenkant. Verder was de ingang dicht en zat hier een rolluik voor. De hele dag/avond ging gewoon als anders, al was het menu in het restaurant aangepast en hoorden we veel herrie van het klapperen van het zeil en de luiken. Overdag speelden we kaart en ook ’s avonds nog een beetje. Echt bang was niemand, we waren alleen allemaal nieuwsgierig of onze vluchten de komende dagen door zouden gaan. Niemand kon hier antwoord op geven, dus we keken geregeld op de website van Air Pacific om te zien of er updates waren.
Uiteindelijk bleek dat de vluchten op dinsdag (de dag dat ik zou vliegen) vanaf ’s middags grotendeels gewoon vlogen. Zo ook mijn vlucht om middernacht. Had alleen iets meer dan een uur vertraging, maar dat had ik er wel voor over om van dit eiland af te komen.
In het vliegtuig zaten we maar met een man of 30 geloof ik. Iedereen had dus 3 stoelen tot zijn beschikking en ik heb dan ook heerlijk geslapen. Eerst nog even wat te eten gekregen in het vliegtuig (een koud broodje worst) en toe lekker gaan slapen. Na ruim 4 uur kwamen we aan bij de overstop, Christmas Island. Dit stelde werkelijk niks voor. Er komt hier blijkbaar maar 1 vlucht per week en dat was dus de mijne. Er stonden 3 houten gebouwtjes op het vliegveld, immigratie, transit en ik denk dat de andere de vertrekhal was. Er voegden zich nog zo’n 10 man bij ons (of minder) en dat was iedereen voor de vlucht naar Honolulu. Ik had nog steeds 3 stoelen voor mezelf en het was erg vroeg in de ochtend. Dus nog maar even geslapen en tussendoor een ontbijtje gehad. Aangekomen in Honolulu ging alles prima bij de douane en werd ik opgehaald door Michelle. Hoe het vanaf hier verder gaat lezen jullie in mijn volgende blog!

Foto’s Nadi: https://picasaweb.google.com/berden.esther/Nadi131212Tot181212?authkey=Gv1sRgCNGs-7fIsYP0xAE#

Foto’s vlucht: https://picasaweb.google.com/berden.esther/VluchtFijiHawaii181212?authkey=Gv1sRgCPqv7PzCh76HYA#