Waya Lailai – Wayalailai Ecohaven Resort

07-12 Vanaf vandaag ben ik nog maar met een van de Engelse meisjes samen. Van een van de andere hebben we vanochtend afscheid genomen en van de andere vanmiddag op de boot. Toch raar hoe snel je goede vrienden wordt en erg jammer dat we afscheid moeten nemen. Op de boot nog lekker een ijsje gehad, echt een luxe die in de resorts niet te krijgen is, omdat de meeste alleen ’s ochtends en ’s avonds stroom hebben. Van verschillende andere reizigers die we zijn tegengekomen hebben we meerdere malen gehoord dat Kuata Natural Resort (mijn laatste stop) niet de meest fijne plek is om als meisje alleen naar toe te gaan. Omdat ik en Leanne (het Engelse meisje) hetzelfde aantal nachten op de eilanden hebben, wilde we deze samen doorbrengen en dat resort overslaan. Dit wilden we op de boot regelen, maar omdat ik mijn resort vanuit Melbourne allemaal geboekt had kan dat alleen als ik FJ$100,- per nacht extra betaal. En dat voor 3 nachten. Dit vond ik echter te veel van het goede, dus ga ik gewoon naar dat resort over 3 nachten en kijk wel hoe het me bevalt. Mocht het tegen vallen, ga ik gewoon eerder met de boot terug naar Nadi.
Vanaf de veerboot waren Leanne en ik de enige die naar Wayalailai gingen en aangekomen in het resort zag het er uit als een meer luxe plaats dan we tot nu toe geweest zijn. We hebben samen een ‘bure’ (huisje) met eigen badkamer en wc. Echt fijn zo alles voor onszelf te hebben. We hebben uitzicht op zee en een veranda. ’s Avonds kregen we voor de verandering eens geen rijst, maar aardappelen wat ons erg goed deed. Ook kunnen we hier water uit de kraan drinken, wat weer scheelt in het kopen van flessen water (of drinken van regenwater).

08-12 Veel te vroeg, om 20 over 7, ging de drum voor het ontbijt. We waren beide nog erg moe en zijn na het ontbijt terug in bed gekropen om er pas tegen lunchtijd uit te komen. Lekker luieren is onze voornaamste activiteit hier op de eilanden. Na de luncht samen met een van de andere gasten op onze veranda een spelletje kaart gespeeld. Na een tijdje, toen Leanne een sigaret wilde roken, ontdekte ze dat ze van het pakje van 10 sigaretten er 3 miste. Uit nieuwsgierigheid haalden we binnen onze portemonnee om te kijken of we nog meer miste. Niet te geloven, Leanne mist FJ$20,- en ik mis FJ$10,-. Geen astronomische bedragen, maar toch, we zijn bestolen. We hebben dit meteen gemeld en ze zouden er werk van maken. Helaas gaat hier alles in ‘Fiji time’. Het was een beetje een domper op de dag en sindsdien zorgen we dat we alles de hele tijd bij ons houden. Later deze dag zijn we nog wat gaan zwemmen, omdat het (alweer) erg warm is. ’s Avonds de rest van de gasten ingelicht en gezegd dat ze hun spullen bij zich moeten houden.

09-12 Verschillende keren deze dag zijn we naar de receptie gegaan om te vragen hoe het met ons geld zit en steeds werd er gezegd dat de manager gebeld zou worden en dat deze dan de politie zou bellen. Een beetje overdreven vonden wij, maar dit zeiden we natuurlijk niet. We zijn allang blij dat ze er iets aan gaan doen. De rest van de dag hebben we er niet veel meer van gehoord, maar we zijn blijven aandringen, om zo ons geld hopelijk terug te krijgen. ’s Middags weer wat kaartspelletjes gespeeld, in de hangmat gelegen en wat gelezen. Verder niet al te veel. Begint het op te vallen dat ik deze weken vrijwel niks doe? Het is hier echt relaxen en veel is er dan ook niet te doen op alle eilanden. ’s Avonds een gezellige avond gehad met de andere gasten na het diner en later op onze veranda nog wat gekaart. Morgen vertrekken we allebei naar een ander eiland. Leanne ’s ochtends naar het noorden en ik ’s middags naar het zuiden, of ja zuiden naar een resort op het tegenoverliggende eiland, ik zal waarschijnlijk weer op de veerboot gaan en dan op hetzelfde punt er weer vanaf. Er is nu gezegd dat de manager morgenvroeg naar het resort komt om onze problemen op te lossen. Ik ben benieuwd. ’s Avonds laat heeft het nog gestormd met harde donder en veel bliksem.

10-12 ’s Ochtends zijn we weer naar de receptie gegaan en eerst werden we afgescheept door te zeggen dat de manager er snel zou zijn. Zo’n 3 kwartier later, een half uurtje voor dat Leanne zou vertrekken, maar weer terug gegaan. Dit keer zeiden ze dat ze de manager net aan de telefoon hadden gehad en niet wisten hoe laat deze terug zou zijn. Beetje teleurstellend, omdat ze ons steeds andere verhalen vertellen. Gelukkig toch nog ons geld van de receptioniste teruggekregen. Balen dat dit zo lang heeft moeten duren en zo een beetje 2 dagen verpest heeft. Ook nog eens extra jammer dat ze dit niet eerder gedaan hadden wat ik had graag deze ochtend mee willen gaan om te snorkelen met haaien (vriendelijke haaien). Hadden ze ons het geld eerder teruggegeven, dan hadden we dit waarschijnlijk op het eiland weer uitgegeven. Helaas voor ons en voor hen dus. Gelukkig heb ik gehoord dat ik vanaf mijn volgende stop ook met de haaien kan gaan snorkelen. Tegen drie uur kon ik met al mijn bagage weer in het kleine bootje stappen wat me naar de veerboot zou brengen. De lucht was erg grijs en de zee erg ruw. Hopelijk kom ik droog aan de overkant.

Foto’s: https://picasaweb.google.com/berden.esther/WayaLailaiWayalailaiEcohavenResort071212Tot101212?authkey=Gv1sRgCM2s-LKck8TQ2QE#