Tour Mongolië 12-07/25-07

De tour door Mongolië was erg indrukwekkend en ik heb ontzettend veel gezien. Deze blog is dan ook erg lang, sorry hiervoor, maar anders ben ik aan het eind van deze reis alles vergeten wat ik gezien heb.

12-07 Baga gazryn chuluu
Dag 1 begon om half 8 om op tijd te zijn bij de finish van de paardenraces van de tweede dag van het Naadam festival. Alle wegen waren afgesloten vanaf de richting van de races zodat beide weghelften gebruikt konden worden om alle auto’s de ruimte te geven. Het is erg stoffig in Mongolië en dat was ook te zien tijdens de rit naar de paardenraces. Aangekomen bij de paardenraces leek het alsof we beland waren op een grote parkeerplaats. Voordat we naar de finish liepen hebben we eerst nog de lokale lekkernij gegeten, dezelfde als tijdens het Naadam festival in Ulaanbaatar. Hierna liepen we naar de finish, of ja zo dicht mogelijk bij als we konden want het was erg druk. We konden van de finish dan ook niet echt iets zien behalve een grote stofwolk.
Na de paardenraces gingen we dan echt op pad voor onze tour. Hotsend en klotsend reden we over de Mongoolse zandwegen, want asfaltwegen bestaan niet in de outback van Mongolië. Het landschap is groots en wijds en je ziet niemand behalve af en toe een andere toeristengroep of een ger-tent. Onderweg kwamen we een groep half wilde paarden tegen die we natuurlijk vast hebben gelegd op de gevoelige plaat. Later kwamen we nog wat kamelen tegen die ook onderworpen werden aan een uitgebreide fotoshoot. Later kwamen we deze nog veel vaker tegen, maar de eerste keer was toch speciaal. Na een tijd kwamen we aan de voet van een berg welke je vanaf de grond af kon zien omdat er vrijwel niks groeit in dit land.
Tegen het eind van de dag arriveerden we bij Baga gazryn chuluu een granieten rotsformatie in ‘the middle of nowhere’. ’s Avonds sliepen we in een ger-tent en deelden we wat ballonnen uit aan de Mongoolse kinderen die er veel plezier mee maakten. Erg leuk om te zien.
Gedurende deze dag moesten we natuurlijk ook af en toe onze behoefte doen ;-). Helaas zijn hier geen Wc’s te bekennen dus moet het allemaal buiten achter een struikje of zo. Tenminste als je het geluk hebt dat er een struikje in de buurt is…

13-07 Tsagaan Suvarga
De tweede dag kwamen we een van de vele tempelcomplexen tegen die er in dit land zijn. Deze zijn allemaal ooit verwoest door de Russen, maar worden nu met behulp van donaties gedeeltelijk opgeknapt. Later deze dag kwamen we bij Tsagaan Suvarga, rotsen met een hele rode kleur. Bij aankomst regende het vrij hard, maar omdat het zo warm was geweest deze dag zijn we allemaal buiten gaan staan om een beetje af te koelen. Na een tijdje was het droog en konden we de rotsformatie van dichtbij zien en fotograferen. Erg gigantisch en indrukwekkend allemaal en om het vanuit een andere kant te zien zijn we naar beneden geklommen. Hier hebben we vele ‘jump-shots’ gedaan vanaf verschillende heuvels. Ook deze avond sliepen we in een ger-tent. Deze keer bij wat oudere mensen, dus hebben we geen ballonnen uitgedeeld. Deze avond hebben we ‘guess who I am’ gespeeld wat erg hilarisch was, omdat sommige namen zo duidelijk waren maar niet werden geraden, dat iedereen naast z’n stoel/kruk lag van het lachen.
Wat er erg vreemd uit ziet is dat ongeveer alle ger-tenten een zonnepaneel en satellietschotel buiten hebben staan om stroom op te wekken voor hun televisie. Iets wat je hier niet zou verwachten.

14-07 Dalanzadgad, Yolyn am
De volgende dag zijn we weer op tijd op pad gegaan en reden we wederom door de open vlaktes. We zien iedere dag ongeveer 2 totaal verschillende landschappen, die ook weer per dag verschillen. Rond de middag kwamen we aan in Dalanzadgad, een wat grotere plaats. Hier konden we voor ongeveer 2 euro per persoon een lange warme douche nemen, wat wel gewaardeerd werd na 2 lange hete en stoffige dagen. We zijn hier gaan lunchen en ik heb deze dag gekozen voor de ‘fried dumplings’, een soort zakje van deeg met hierin gehakt van schaap, geit of iets anders. Ook hebben we hier onze boodschappen en met name onze watervoorraad aangevuld. Na een lange middag in de auto kwamen we aan bij Yolyn am. Deze kloof tussen de rotsen, midden in de Gobi woestijn, is op zich al apart. Maar wat nog aparter is, dat na 2,5 km je uitkomt bij een gletsjer. IJs dus. Bedenk je eens hoe apart het is dat je terwijl het zo’n 30 graden is, je na een wandeling ineens ijs ziet. Een erg aparte ervaring en haast niet te geloven als je er niet bij was. Daarom foto’s als bewijs. In deze kloof zie je ook veel hamsterachtige diertjes, Pika-boo in het Engels. Ze zijn erg schattig om te zien en we vroegen ons af of ze lekker waren om te eten. Dit omdat we zo’n beetje iedere dag vegetarisch eten. ’s Avonds hebben we gekampeerd op een idyllische plek in een kloof tussen de bergen met een heel helder stroompje.

15-07 Khongoryn els
Vandaag gingen we naar de zingende zandduinen genaamd Khongoryn els. Na een dutje was het tijd om op onze kamelen te stappen. Deze grommende beesten waren een beetje eng in het begin, maar het schommelde ritme was helemaal niet vervelend. Wat wel een beetje pijnlijk was waren de eerste 5 minuten na het afstappen. We waren van het ger-kamp naar de zandduinen gereden en konden deze nu omhoog lopen/klimmen. De hoogste punt is 300 meter hoog, maar ik denk de onze ongeveer 250. Halverwege gaven Sarah en ik op want het was steeds 2 stappen omhoog, 1 omlaag en dus erg vermoeiend. Genietend van het uitzicht zagen we de andere (sommigen met veel moeite, anderen met gemak) omhoog gaan. Na een tijdje en veel foto’s kwamen zij naar beneden en zijn we terug gelopen naar onze ger-tent. Tijdens de middag hadden Fannie, Sarah en ik als verrassing een watermeloen (uit China) gekocht. Deze hebben we na ons avondeten met veel genot opgegeten, heerlijk om wat vers sappig fruit te eten.

16-07 Bayanzag
Red flaming cliffs dat was waar we vandaag heen gingen. Deze bergen zijn beroemd geworden omdat hier een van de grootste complete dinosaurusskeletten van de wereld is gevonden, net als dinosauruseieren en botten. Hier is helaas niks van te zien, maar een wandeling over de kliffen is echt de moeite waard. Voordat we hier aankwamen, reden we zoals alle dagen door een eindeloze lege vlakte. Ergens in het midden kwamen we een souvenirwinkel tegen. Dit waren een stuk of 8 planken met hierop een verzameling stenen en mineralen. ’s Middags kwamen we door een dorp en hier hebben we in een ger-restaurant dumplings en de gefrituurde pannenkoeken met dit keer paardenvlees gegeten. We sliepen deze nacht weer in een ger-tent en dichtbij onze locatie was een toeristenkamp. Deze bestaan uit veel ger-tenten netjes in een rij met meestal een bijgebouwtje waarin toiletten en douches zijn. Het toeristenkamp had een huwelijkssuite in de vorm van een olifant en een restaurant in de vorm van een schildpad. Ook dit toeristenkamp had douches en toiletten. Na een lange warme wandeling hebben we hier gevraagd of we gebruik konden maken van de douche. Dit was mogelijk en onder het genot van een lauw biertje hebben we besloten om in de schildpad te dineren. Het was heerlijk om eens niet te hoeven koken en afwassen en na een redelijk lekkere maaltijd zijn we weer op tijd gaan slapen.

17-07 Ongiin khiid
Vandaag zijn we naar Ongiin khiid gegaan. Dit zijn de ruïnes van 2 oude kloosters die in 1939 zijn vernietigd tijdens het communisme. Sinds 1990 zijn ze deze weer aan het opbouwen en in 2004 is een tempel gebouwd. Tegenwoordig wonen er zo’n 10 monniken, waar er vroeger zo’n 1000 woonden. Er indrukwekkend om te zien en te beseffen dat dit vroeger zo groot was. Helaas is er niks meer van over. Zoals bij vele toeristische attracties waren hier ook een paar kinderen. Ik had er 2 een ballon gegeven. Een jongetje probeerde de knoop weer uit de ballon te halen, dus gaf ik hem een lege ballon. Het was erg aandoenlijk om te zien hoe hij probeerde de ballon op te blazen. Na het voor te hebben gedaan met bolle wangen, lukte het hem. Bij deze kloosters waren veel toeristenkampen. We wilden hier ver vandaan slapen, of in ieder geval niet in het zicht van deze ger-tenten. We zijn een stuk verder gereden en onder een klif zagen we een idyllisch stukje groen gras. We zijn toen omlaag geklommen en de auto’s zijn omgereden en hebben hier toen gekampeerd. ’s Avonds hebben we weer met z’n allen gekookt en kregen we een echte Mongoolse soep. Deze bestond uit noodles en vlees uit blik. Dit was gekookt en dat was het dan. Het was erg vet en niet echt lekker, dus heb ik het niet opgegeten. Het kamperen was echter heerlijk en we zijn iedere keer zo verbaasd over hoe mooi, stil en wijds het hier is.

18-07 Shankhiin khiid
Vandaag zouden we wederom een klooster zien, maar deze zijn we niet tegengekomen. We zijn vandaag uit de Gobi woestijn gereden en het land was vandaag erg heuvelachtig. We komen onderweg nog steeds geen bomen of zo tegen, alleen lage grasachtige struikjes en af en toe wat paarse bloemen. Als lunch hadden we het eten van gisteren, maar dan met wat toevoegingen. Het werd uiteindelijk een soort rijstsalade met aardappel, erwten, maïs, koolraap (of zoiets) en tonijn. Een beetje vreemde combinatie, maar wel echt lekker. Hierna zijn we door de regen verder gereden en zagen we weer veel mooie landschappen. Deze keer meer groen dan voorheen, dus wederom er anders dan we tot nu toe gezien hadden.
Deze avond slapen we weer bij een nomadenfamilie in een ger. Bij aankomst kregen we ‘fermented horse milk’ te drinken. Deze paardenmelk staat een lange tijd en ze roeren er geregeld in tot het ‘klaar’ is. Het smaakte erg zuur en een beetje alsof er koolzuur in zit zodat het lijkt dat er bubbels inzitten. Een beetje aparte smaak maar niet verkeerd. Hierna gingen we naar buiten om de nomaden de paarden te zien melken. Een mooi gezicht, zeker omdat ze er veel ervaring in hebben en de paarden half wild zijn. De paarden lopen gewoon los, maar de veulens niet. Om ze te melken laten ze eerst de veulens de eerste melk drinken. Dan houden ze de veulens bij de moeder, maar ver genoeg dat ze niet meer kunnen drinken om de melk te laten vloeien en melken ze de merries. Hierna laten ze beiden los en lopen ze een eindje weg, maar blijven in de buurt.
’s Avonds hebben we een kerrie-gerecht gemaakt en hadden we als nagerecht zelfgemaakte Mongoolse yoghurt met perziken (uit blik).

19-07 Kharkhorin, Tsenkher hot spring
Het klooster Erdene Zuu was het eerste Boeddhistische klooster in Mongolië. Tijdens zijn beste tijd waren er tussen de 60 en 100 tempels, zo’n 300 ger-tenten en tot zo’n 1000 monniken binnen de muren van het klooster. In de jaren 30 waarin bijna alle tempels en kloosters vernietigd zijn, zijn ook hier alle tempels, op drie na vernietigd. In deze tempel zijn we naar een gebed van monniken gaan luisteren, zeer indrukwekkend en ook interessant om mee te maken.
Hierna zijn we naar de stenen schildpad gegaan. Een beeld in de vorm van een schildpad beschreven in de Lonely Planet. Je verwacht er dus heel wat van, maar helaas stelde het niks voor. Buiten de tempel kon je voor een relatief laag bedrag (ongeveer 3 euro) een Mongoolse del, traditionele Mongoolse jas, aan om foto’s mee te maken. Dit hebben Sarah en ik gedaan en we hebben er niet alleen zelf foto’s van gemaakt, ook een Mongools gezin heeft foto’s van ons en met ons gemaakt. Erg vermakelijk.
Helaas was de batterij van mijn camera leeg en heb ik deze dag tot de lunch geen foto’s kunnen maken. Deze zal ik later krijgen van de anderen en zal ze dan online zetten.
Na het klooster hebben we een hele tijd over een geasfalteerde weg gereden. Dit is zo zeldzaam in het binnenland van Mongolië dat dit het vermelden waard is. Iedereen in Mongolië rijdt aan de rechterkant van de weg, maar op deze weg reden we ook vaak links, in het midden of zelfs naast de weg om de gaten te vermijden.
Vandaag heeft het ook veel geregend. Zoveel zelfs dat we verschillende keren met de jeep door riviertjes moesten rijden. We kwamen aan bij de eerste rivier waar we doorheen moesten en zagen een auto vast zitten in het midden. Zelf moesten we er dus ook nog doorheen en tijdens dit spannende ritje heb ik een filmpje gemaakt. Gelukkig konden we in een keer oversteken en hebben we geen problemen gehad deze keer of andere keren.
Omdat het zo’n slecht weer was besloten we deze in een toeristenkamp te overnachten. Vlak bij dit toeristenkamp was een heetwaterbron en in het toeristenkamp hadden ze hier mee een jacuzzi gecreëerd. Omdat we zo weinig konden douchen zijn we ’s avonds in het warme bad gegaan en onder de douche en ’s ochtends nog een keer. Dit zou uiteindelijk de laatste douche mogelijk zijn tot de terugkomst in Ulaanbaatar.

20-07 Tsetserleg, Terkhiin tsagaan lake
’s Ochtends was er iets mis met de jeep voor we vertrokken. Gelukkig zijn onze chauffeurs zeer ervaren en hadden dit gemakkelijk gemaakt. Erg handig, want een garage is hier nergens te bekennen. We reden vandaag naar Tsetserleg om boodschappen te doen voor de volgende dagen en voor de Mongoolse barbecue diezelfde avond. We kochten een gigantische geiten bout met wat ribben en nog wat ander eten. Hierna zagen we tijdens de rit onze eerste yak. Een grote lelijke koe eigenlijk. Als lunch gingen we naar een restaurant waar we allemaal groentesoep bestelden. Helaas is de Mongoolse betekenis voor groentesoep iets totaal anders dan wat wij gewend zijn. Het is een vleessoep (geit/schaap) met dumplings erin en her en der een stukje wortel of aardappel. Zo goed als niemand heeft dit helemaal opgegeten. Het landschap was vandaag erg leeg met af en toe een groep bomen. Plotseling zagen we een kloof zo’n 20 meter lager dan de rest van het landschap, waardoor een grote rivier stroomde. Erg vreemd, maar wel mooi om te zien.
Deze avond sliepen we in en ger aan het Terkhiin tsagaan meer. Een man kwam in onze ger om de barbecue voor te bereiden en omdat dit zo anders is dan een ‘gewone’ barbecue heb ik hier een hele foto reportage van gemaakt. Ook al was dit geit en hadden we dit al zo vaak gehad (en vonden we het niet heel lekker) was het vlees van de barbecue heel anders dan we eerder gehad hadden en zelfs lekker. We hadden hier een aardappel/pasta salade bij gemaakt en deelden ons eten met onze chauffeurs en vertaalster.

21-07 Terkhiin tsagaan lake, Khorgo mountain
Omdat Sarah en ik eerder terug in Ulaanbaatar moisten zijn, was dit onze laatste dag met de hele groep. We zijn in de ochtend gaan paardrijden (op halfwilde paarden) naar een vulkaan dichtbij het meer. We bleven dus in dezelfde ger en hoefden een dagje niet te rijden.
Het paardrijden was erg leuk en op de heenweg ging mijn paard af en toe een beetje sneller. Dit was wel te doen en ik was dan ook niet bang of zo. Het paard wist de weg, dus hoefde ik niet veel te sturen wat wel fijn was. We zijn halverwege de vulkaan op gelopen (zonder paard) en hebben hier wat foto’s gemaakt. Na dit te hebben bezichtigd gingen we te paard weer terug naar onze ger. Mijn paard had nogal zin om naar huis te gaan en ging steeds sneller. Een beetje eng want ik wist niet goed hoe ik moest stoppen. Gelukkig kwam de gids snel aangereden en zorgde ervoor dat mijn paard niet meer zo snel ging. Helaas heb ik geen foto’s van mijzelf op het paard omdat ik zo’n beetje de hele tijd redelijk vooraan reed en ons was gezegd dat de paarden van het geluid van de camera’s zouden schrikken. Ik weet niet of een van de anderen een foto van mij op het paard heeft, maar daar kom ik later wel achter. Deze dag hebben we verder niet heel veel meer gedaan. Een stukje langs het meer gewandeld, maar meer eigenlijk niet. Dit was wel fijn omdat we al 10 dagen onderweg waren op dit punt.
’s Avonds hebben we ter afscheid met de hele groep nog eens ‘guess who I am’ gespeeld en veel gelachen.

22-07 Tsetserleg
Deze ochtend was een beetje vreemd. We zijn vandaag namelijk opgesplitst en Sarah en ik moesten dus afscheid van iedereen nemen. Na 10 gezellige, leuke en drukke dagen was dit dan ook wel een beetje raar. We reden deze dag terug richting Tsetserleg en onderweg liet onze chauffeur George (echte naam Gonchigdorj) ons nog wat mooie dingen zien zoals een grot tussen de vulkaanrotsen.
Tijdens de lunch zaten we op een idyllische plek met uitzicht op een kloof met een rivier, veel rotsen, mooie bloemen en ontzettend veel vliegen. Deze vliegen waren super irritant en we hebben dan ook snel gegeten.
In Tsetserleg aangekomen hebben we eerst nog wat boodschappen gedaan en zijn daarna naar een tempel en museum gegaan. Het was immers nog niet heel laat en we zouden in deze stad overnachten. De ger waar we in sliepen stond in de stad naast het huis van de familie die deze verhuurde aan toeristen. Een beetje vreemd om in een ger te slapen binnen een hek, maar weer een nieuwe ervaring.

23-07 Orkhon waterfall
We gingen vandaag op pad naar de Orkhon waterval. Tijdens onze rit hierheen kwamen we nog langs een anders heetwaterbron waar we op verschillende plaatsen het water uit de grond zagen komen. Elke plek had de betekenis goed te zijn voor een deel van het lichaam, zoals de longen, nieren, ogen of oren. Het water ruikt erg naar zwavel, maar deze geur verdwijnt na een tijdje.
Aangekomen bij onze ger dicht bij de waterval, liet de eigenaar ons weten dat er in de buurt een yak festival gaande was. Dit wilden wij wel zien en we zijn er dan ook heen gereden. Tijdens dit tochtje kwamen we de yak race tegen en zagen we uitgeputte yaks rennen voor hun leven. Erg vermakelijk om te zien. Aangekomen bij de finish hebben Sarah en ik allebei op een yak gezeten. Wat zijn ze toch groot en ook een beetje griezelig. Hierna ging het yak festival verder en hadden ze onderdelen zoals een yak vangen met een lasso, Miss yak verkiezing, stierrijden op een yak (zonder er af te vallen) en yak polo. Een leuke middag hebben we hier gehad en ook totaal onverwacht het yak festival gezien.
Toen we alles zo’n beetje gezien hadden hier zijn we terug gegaan naar de ger en zijn we vanaf hier naar de waterval gelopen. Het water stort zo’n 22 meter naar beneden en ziet er van boven indrukwekkend uit. We zijn via de niet meest handige weg omlaag geklommen om ook de waterval van beneden te kunnen zien. Hier kon je met een rubberbootje tot bijna onder de waterval varen, maar omdat het nogal koud was hebben we dit niet gedaan. Omhoog hebben we een nog onhandigere weg gevonden, maar gelukkig kwamen we veilig weer aan. ’s Avonds zagen we voor de eerste keer tijdens deze tour de maan. Dit hebben we dan ook vastgelegd op de gevoelige plaat.

24-07 Khugnu khan mountain
Deze dag was alweer onze laatste volle dag tijdens de tour door Mongolië. Net voorbij een brug over een rivier draaide onze chauffeur plotseling af, parkeerde de auto en zei dat we over een half uur weer verder zouden gaan. Sarah en ik hadden geen idee wat er zou gebeuren, maar uiteindelijk bleek dat hij gewoon even wilde vissen. We hadden immers tijd genoeg. Lekker wat gezeten aan de rivier. Na een poosje werd onze jeep omsingeld door een kudde yaks die wat kwamen drinken. Een goed moment om weer wat foto’s van deze bizarre, maar leuke dieren te maken. George heeft helaas geen vis gevangen en na een half uur ongeveer zijn we weer verder gereden.
Onderweg naar de berg die we deze dag gingen bezoeken kwamen we voorbij een auto met pech. We hebben de chauffeur een stuk meegenomen naar een stadje zodat hij onderdelen kon regelen voor zijn auto en dan weer terug kon gaan.
Later kwamen we aan bij Khugnu khan mountain en hebben we eerst wat airag gedronken bij een nomadenfamilie. Later zijn Sarah en ik de berg opgeklommen, hebben wat genoten van het uitzicht en klommen daarna weer naar beneden. In de tussentijd had George wat aan de jeep gesleuteld en konden we weer op pad.
We reden deze dag met name over (en naast) de geasfalteerde weg en plotseling draaide de chauffeur af en reden we weer midden door de natuur. Dit keer niet eens op een zandweg. Bij ene mooi open stukje groen stopte hij en maakte hij ons duidelijk dat we hier zouden kamperen. Het was erg mooi alleen zaten er heel veel kleine vliegjes. Erg irritant, maar gelukkig verdwenen ze zodra de zon onder weg. Het was een mooie avond met een erg mooie oranje gekleurde lucht.

25-07 Drive to UB
¬¬Vandaag is het alweer de laatste dag van de tour. Het enige wat nu nog rest is een ongeveer drie uur durende rit terug naar Ulaanbaatar. Helaas stokte de jeep na ongeveer een half uur. De benzine bleek op te zijn, maar dat was eigenlijk niet mogelijk omdat we daags ervoor nog hadden getankt. Gelukkig kwam een jongen met een motor ons te hulp en heeft hij benzine voor ons gehaald. Uiteindelijk aangekomen in Ulaanbaatar bleek er iets mis te zijn met de jeep en zou George, na ons afgezet te hebben bij ons hostel, nieuwe onderdelen gaan kopen voor de jeep. We werden voor het avondeten uitgenodigd bij George thuis en na een lange douche gingen Sarah en ik op pad voor onze laatste souvenirs en wat eten voor in de trein. Net aangekomen in een souvenirwinkel begon het zo hard te regenen dat de straten blank stonden. We zaten hier een half uur vast waarna we een poging waagden om terug naar de State Department Store te gaan. Met tot onze enkels in het water zijn we door de straten van Ulaanbaatar gerend. Hier en in andere souvenirwinkels hebben we onze aankopen gedaan en werden we later opgehaald door George en Bilegt, de vrouw die onze tour georganiseerd heeft, om te vertalen. We werden warm ontvangen bij George thuis en hebben heerlijk gegeten en veel gepraat. Na een lange dag zijn we rond 1 uur gaan slapen. De wekkers staan om 5 uur, want om kwart over 7 vertrekt onze trein naar Beijing en begint een nieuw avontuur.

Mongolië was een land om nooit te vergeten, zoveel verschillende gezichten heeft dit land. Een land welke het ontdekken waard is. Ik ben dan ook erg blij dat ik hier geweest ben.

Foto’s tour Mongolië: https://picasaweb.google.com/berden.esther/TourMongolie120712Tot250712?authkey=Gv1sRgCKThzYjhmsSDcQ#